تقدیم به وحیدم

در آخرین لحظه ی دیدار به چشمانت نگاه کردم و گفتم:

بدان آسمان قلبم با تو یا بی تو بهاری است

همان لبخندی که تو آن را از من می ربودی بر لبانت زینت بست و به آرامی از من فاصله گرفتی بی هیچ کلامی

من خاموش به تو نگاه کردم و در دل با خود گفتم:

ای کاش تو لحظه ای فقط لحظه ای به این می اندیشبدی که آسمان بهاری یعنی ابر باران رعد و برق و طوفان ناگهانی و این جمله جمله ای بود بدتر از هر خواهش برای ماندن و تمنایی بود برای با تو بودن.

هرگز فراموش نمی کنم

سخنانی که از چشمان تو شنیدم

می گویند چشمها هرگز دروغ نمی گویند

اما من شیرین ترین دروغ ها را از چشمان تو شنیدم

آن هنگام که می گفتند: 

دوست دارم